عقود معین
یسری از قراردادها هستن که تو جامعه خیلی رواج دارن و پرکاربردن مثل خرید و فروش، اجاره، ازدواج، وکالت، رهن و … برای همینم قانونگذار اهمیت خاصی به این قراردادها داده و برای هر کدومشون یه عنوان خاص در نظر گرفته و احکام این قراردادها و همچنین آثاری که به وجود میارن رو در مواد قانونی به صراحت پیش بینی کرده بنابراین افراد باید این قراردادها رو به همون ترتیبی که در قانون ذکر شده منعقد کنن، به این دسته از قراردادها میگن عقود معین.
قراردادهای زیر جز عقود معین هستن
بیع، معاوضه، اجاره، مزارعه و مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار و گروبندی، وکالت، ضمان عقدی، حواله، کفالت، صلح، رهن و هبه
عقود نامعین
یسری از قراردادها درست بر عکس عقود معین هستن یعنی در قوانین عنوان و قواعد به خصوصی ندارن به این دسته از قراردادها میگن عقود نامعین. این عقود بر اساس ماده 10 قانون مدنی و اصل آزادی قراردادها منعقد میشن.
- ماده 10 قانون مدنی میگه: قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند، در صورتی که مخالف صریح قانون نباشه نافذ است.
- اصل آزادی قراردادی میگه: افراد در معاملاتشون آزادن و می تونن تمامی توافقات خودشون رو در قالب قرارداد منعقد کنن به شرط اینکه مخالف قانون و شرع نباشه.
بنابراین درسته که عنوان و قواعد مربوط به عقود معین در قانون گفته نشده ولی این به معنی عدم حکومت قانون بر این قراردادها نیست بلکه این قراردادها باید شرایط اساسی صحت معاملات رو داشته باشن و از قواعد عمومی قراردادها پیروی کنن.
قراردادهای زیر جز عقود نامعین هستن
قرارداد مربوط به طبع و نشر کتاب، انتقال سرقفلی، مشاوره و …